Kurmalı Oyuncak

Çocuklugum çok sevecen geçti benim. Zaten sapsarı tatlı bişeymişim. Fotograflarıma baktıgımda bu benmiyim diyorum J Çocuklugumda yeni çıkan oyuncaklar vardı. Kurmalı oyuncak diyorduk ona  o zamanlar. Şimdiki adını bilmiyorum. Şimdilerde bakıyorum insanlarda bu senaryo ya dahil olmuş durumda. Kimi kurmalı.. kimi kumandalı..

Kurmalı çünkü kurgusu yapılmış bir zaman dilimi ya senaryosu en ince ayrıntısına kadar tasarlanmıs bir filmdir yada zamanın içerisindeki dinleneceğiniz uyku.. Bunlar ile beraber elbette zamanın gerektirdiği birçok kurgulu zaman vardır. İş zamanı okul zamanı yemek zamanı bunlar hep olabildiğince kurguludur..  Ama bu zaman dilimlerinde yaşadığın hiçbir davranışın ağızdan çıkan hiçbir kelimenin ve hiçbir gülücük&üzüntünün kurgulu olması dogru değildir…

Sırf karşınızdaki gülsün diye şaka yapmayın. Sırf insanların sizi iyi bilmesi için iyimser olmayın. Sırf bir başkasından yada birkaçından üstün olmak için olmadığınız bir kişi olmaya çalışmayın. Sırf bir arkadaşınız üzülüyor diye yanlış oldugunu bile bile yapmacık olarak üzülmüş gibi yapmayın. Sırf karşınızdaki sevinecek diye güzel sözler söylemeyin ve üzülebileceğini bildiğiniz kişiden söylemeniz gerekenleri sakınmayın. Yani her ne şart ve zamanda olursanız olun asla YAPMACIK olmayın..

Evet çocuklugumdaki kurmalı oyuncakların şimdiki duygu ve düşüncelerdeki adı yapmacıklık! İnsanlar istediğini söyleyebilmeli.. Yeri geldiğinde utanmadan sıkılmadan gülebilmeli ve yeri geldiğinde çekinmeden hüngür hüngür ağlayabilmeli. İnsanlar dogru bildiklerini dogru zamanda yaşayabilmeli..

Geçenlerde yapmacıklık konusunda bir haykırışım oldu. Bunu birkaç zaman önce direk çevremdekilere söyledim 3-5 kişi vardı. Kimi benim çılgın oldugumu düşündü kimi ise çok kırıldı bu düşünceme ve bikaç zaman konuşmadı. Baktımki benim dogrularım başkalarına zarar veriyor sakladım. Çok kızıyorlar söylediğimde ama ben insanları yapmacık buluyorum. Kimi kendi dogruları için kimi yaşama böyle tutundugunu söylüyor kimi alışmış buna ama derin bir sohbete daldığında hepsi kendinin yapmacık oldugunu anlıyor. Ama kendiyle sohbet edebilen çok nadir insan oldugu için asıl dogruları  göremiyor. Aslında insanların yalan söylemek gibi zaman zaman tatlı yapmacık zamanlarıda olabilir. Ama bunu yaşam felsefesi haline getiren insanlar artık miğdemi bulandırıyor…

Çocukluğumdaki kurmalı oyuncaklardan hayatımda onlarca olması beni tedirgin ediyor. Bazen düşünüyorumda dogru olan yapmacık olmak mı? Yani yapmacık olanların dediği gibi bazı şeylerin olması gerektiği gibi olması mı dogru olan Yoksa herkes için dogru olan bir şeyi dogru zamanda ifade edebilmek mi dogru olan.. Benim gibi düşünenlerin benim kadar cesur olamadıklarını gördüğüm için bunu düşünmeye başladım. Ama herkesin insanın karakterinde olmasını istediği birçok özellikten ilk sırada yer alan “dogruluk” değil mi? Bunu yapmacıkca hareketlerle kamufile etmenin yada yalanlarla süslemenin ne anlamı var..

Hayatımı kurgulamaya çalıştığım an dağılıyor her şey cam kırıkları gibi. O yüzden ben artık zamanı bile kurgulamıyorum. Ki davranış hal hareket ve konuşmalara gelirsek onlarda da artık çok hassasım. En ufak bir konuda bile yapmacık olunmasına karşı çıkıyor ve asla yapmacık olmamaya çalışıyorum.. Hayatımda kurmalı oyuncaklar ve izlediğim filmler haricinde hiçbir düşünce yada hareket  planlanmıyor.. Planlandığında da planlandığı gibi devam etmiyor.

Hiçbir şey in zorunda olmadığınız bir hayat dilerim sizlere. Kurmak zorunda olmadığınız anlarla dolu bir yaşam..