Kayb d n l r..

Bugün çok sevdiğim birinin tavsiyesi ile  yaklaşık bibuçuk aydır beklediğim bir filmi izlemeye gittim. 

Filmin adı “Kaybedenler klübü”.. Esasen bu filme karşı ilk sempatim kısmende olsa aynı zamanda  bir programcı oldugum için bir radyo programı ile alakalı olması idi. Filmi izledim bitti. Keyifle ayrıldım ordan.  Filmi anlatmıcam ince ayrıntılarınada girmicem. Çünkü film şuan vizyonda ama tek bir şey diyebilirim. Mutlaka izlemelisiniz…

Kaybedenler klübü diyince akla gelen birçok şey hayattaki dengesizliklerde yaşanan kayıplar.. İş  sosyal yaşam aile vs.. Burada o unsurlarda ele alınmıs yaşamın gerçeği sonuçta ama onların haricinde tek konu ve tek kayb olan yalnızlık ele alınmış. Ve fazlasıyla güzel olmuş.

İnsan her şeyde doyumluluğu tadabilir iş, aile, sex, yemek, zevk, eğlence vs.. hepsinde doyumluluğun bir sınırı var ve hepsinde bu sınıra geldiğinizde ve öncesinde size hakim olan tek şey aşktır. Yalnızken insan bu unsurlardan olabildiğince yalnızdır. Ama hayatında düşünmeni sağlayacak bir duygu varsa hepsi boş gelir insana.. Yalnızlık aslında yaşamayı öğretir insana. Yaşamak çok zor iştir yalnızken. Çevrende onlarca seninle ilgilenen insan olmasına ragmen hatta senin için canını vericek insanlar varken bile yalnızsındır. Bunu hiçbir fedakarlık değiştiremez. Çünkü  kendini yalnız hissettiğinde seni hayatta tutabilecek hiçbirşeyin varolduğuna inanmazsın. Ve kaybedenler klübü’nün programcısının da dediği gibi “ içinde ölüm olan hayatta daha ciddi ne olabilir ki?” Ölmek anlamsızdır çünkü seni düşünen onlarca insan olmasına ragmen seni düşündürebilen bir insan bile kalmamıstır çevrende..

Bu düşünce hayatınada yansır. Misal verirsek işte başarı senin için çok önemlidir normal şartlarda ama o başarıyı sevdiğinle daha mutlu olabileceğin hayat için yakalamayı düşündüğünü anladığın an önemsizleşir. Ve sadece olması gerektiği gibi yaşarsın iş hayatını.. Ve yine bir misal.. o gün senin doğum günün olsa ve onlarca kişi değişik yerlerde senin için planlar yapsa senin umrunda olurmu? Olmaz!

Çünkü hiçbirini belirli bir STANDART ın üstünde düşünmezsin. Seni düşündüremezler. Seni düşündürebilecek iki unsur vardır hayatında ikiside aynı alt yapıya dayanır. AİLE.. biri senin ebebeynlerin annen baban vs.. diğeri ise kurmak  istediğin ailenin diğer yarısı. Sevdiğin..

Kaybedenler kulübü mimarları yiğit özşener ve nejat işler'inde dediği gibi "Neden bu kadar yalnızım,diye sordum tanrıya. Senin ağacından orman olmaz, diye yanıtladı."